Ήρθε η στιγμή
των μαζικών πεπερασμένων Συμπάντων του απείρου,
να κάνουν
ευχάριστο τον κύκλο στο δρομέα,
που τον
εγκλώβισε η Βαρύτητα την εποχή του Μαρκήσιου ντε Σαντ
σε μία μη
τεμνόμενη ευθεία,
να μπορεί στα
Ύψη κι εδώ στης Γης τα χαμηλά,
να ζει παρέα
με της Σπείρας την αλήθεια,
την αέναη
δημιουργία γέλιου
εξαφανίζοντας
για πάντα της Ελβετίας την κλεψύδρα
Ευχαριστώ πολύ τη Μ.Τ. μαζί με ένα μεγάλο σ’ αγαπώ.
